μεμανικώς

μεμανικῶς (Μ)

επίρρ. με μανία, μανιωδώς.

[ΕΤΥΜΟΛ. Το αρχ. επίρρ. μανικῶς με διπλασιασμό κατά τον παρακμ. μεμάνηκα, πιθ. για μετρικούς λόγους].